Autohemoterapia – na czym polega?

Autohemoterapia, czyli leczenie własną krwią, jest metodą z zakresu medycyny konwencjonalnej. Od lat budzi wiele emocji i jest powodem do dyskusji w świecie medycyny. Według zwolenników tej metody jest ona w stanie poprawić zdrowie w przypadku infekcji, alergii czy nawet depresji, przeciwnicy autohemoterapii twierdzą natomiast, że nie jest to leczniczy zabieg a pseudonaukowa szarlataneria. Jak jest naprawdę? Czy autohemoterapia to rzeczywiście skuteczna terapia, czy jedynie kolejny mit?

Co to jest autohemoterapia?

Autohemoterapia to technika medycyny alternatywnej, w której pacjentowi pobiera się z żyły krew, a następnie wstrzykuje ją z powrotem do organizmu bezpośrednio w mięsień. Do iniekcji wykorzystuje się zazwyczaj czystą krew, choć niektórzy lekarze dla wzmocnienia efektu terapeutycznego poddają ją różnym manipulacjom takim jak ozonowanie czy wymieszanie z wodą utlenioną, roztworem chlorku sodu (solą fizjologiczną) lub homeopatycznymi substancjami.

Zabieg ten ma na celu zwiększenie naturalnych zdolności obronnych organizmu do walki z różnego rodzaju chorobami. Krew w tym przypadku nie jest więc lekiem samym w sobie, a jedynie bodźcem, który mobilizuje organizm do obrony. Jednak warto podkreślić, że autohemoterapia jest kontrowersyjna i nie jest szeroko akceptowaną praktyką w medycynie konwencjonalnej, a jej skuteczność nie została jednoznacznie potwierdzona przez badania naukowe.

Jak działa autohemoterapia?

Jednym z głównych założeń autohemoterapii jest pobudzenie układu odpornościowego do walki. Wprowadzenie pobranej wcześniej od pacjenta i ewentualnie przetworzonej krwi z powrotem do organizmu aktywuje układ immunologiczny, zaczynają się wytwarzać przeciwciała, odporność wzrasta, a to wszystko powinno pomóc w zwalczaniu infekcji i chorób.

Wstrzyknięcie krwi działa tutaj jak fałszywy bodziec. Choć nieprawdziwy, to jednak jest to alarm dla organizmu i powód do mobilizacji. Wzmocnieniu ulegają mechanizmy obronne, dzięki czemu organizm jest w pełnej gotowości do walki z przeciwnikiem, który go atakuje.

Kiedy pomaga autohemoterapia?

Choć nie ma jednoznacznych dowodów na skuteczność autohemoterapii, to według relacji i opinii wielu zwolenników tej terapii, pomaga ona w różnych przypadkach. Przekonują oni, że zastosowanie tej metody pomóc może m.in. na:

• choroby alergiczne – według niektórych autohemoterapia pomaga w łagodzeniu objawów alergii takich jak katar sienny, atopowe zapalenie skóry i astma;
• trądzik – autohemoterapia może mieć pozytywny wpływ na stan skóry i pomóc w leczeniu trądziku;
• choroby autoimmunologiczne – niektórzy pacjenci z chorobami autoimmunologicznymi takimi jak reumatoidalne zapalenie stawów przekonują, że autohemoterapia pomogła im złagodzić objawy i poprawić jakość życia;
• przewlekłe zmęczenie – autohemoterapia ma przyczyniać się do zmniejszenia uczucia przewlekłego zmęczenia i zwiększenia pokładów energii.

Jeśli chodzi o konkretne schorzenia, na jakie ma teoretycznie pomagać autohemoterapia, to wymienia się tutaj m.in. przewlekłe schorzenia górnych i dolnych dróg oddechowych, stany zapalne stawów i kości, chorobę zwyrodnieniową stawów, choroby układu pokarmowego czy choroby układu moczowo-płciowego.

Jakie mogą wystąpić powikłania po autohemoterapii?

W ramach autohemoterapii w czasie procesu pobierania i wstrzykiwania krwi, jeśli nie zostaną zachowane odpowiednie środki higieny, może przede wszystkim dojść do infekcji. Infekcje mogą natomiast prowadzić do stanów zapalnych, gorączki i innych poważnych problemów zdrowotnych.

Składniki, o jakie zostanie wzbogacona krew, mogą z kolei wywoływać reakcje alergiczne u pacjenta. Objawy mogą obejmować wysypkę, świąd, obrzęk czy problemy z oddychaniem. Zastrzyki domięśniowe mogą powodować miejscowe powikłania jak ból, obrzęk lub infekcje w miejscu wkłucia.

Należy jednak wyraźnie podkreślić, że nadal brakuje wiarygodnych badań dotyczących nie tylko tego, jak autohemoterapii działa na ludzki organizm, ale też jakie ryzyko za sobą niesie.

Autohemoterapia – przeciwwskazania

Przeciwwskazania do autohemoterapii, podobnie jak i inne aspekty tej metody terapeutycznej, nie zostały dokładnie zbadane. Jej praktykowanie pozwoliło jednak wyodrębnić pewne ograniczenia, które uniemożliwiają przeprowadzenie zabiegu.

Do przeciwwskazań autohemoterapii zalicz się m.in.:

• choroby zakaźne;
• problemy z krzepliwością;
• alergie;
• nadwrażliwość na składniki stosowane w terapii;
• choroby autoimmunologiczne;
• choroby krwi;
• ciąża;
• karmienie piersią.

Pamiętajmy, że tak naprawdę zawsze istnieje ryzyko powikłań i reakcji niepożądanych związanych z samym procesem pobierania, przetwarzania i podawania krwi. Zanim podejmie się decyzję o autohemoterapii, warto więc wcześniej skonsultować się z lekarzem, który oceni sytuację zdrowotną i udzieli odpowiednich porad oraz informacji na temat potencjalnych korzyści i ryzyka tej terapii.