Specjalista

Zajmuję się głównie niewyjaśnionymi dolegliwościami. Tzn takimi, które nie dają w badaniach odpowiedzi o przyczyny, a są. Stosuję terapię, opartą o relację ciało-umysł, nakierowaną na pomoc w usunięciu skutków przewlekłych, często niewyjaśnionych dolegliwości.

Często niepotrzebnie cierpimy z powodu bólu szyi czy pleców. Doskwierają nam podrażnione stawy, obolałe mięśnie i zaciśnięte szczęki. Wydajemy mnóstwo pieniędzy na leki przeciwbólowe, uspokajające lub środki rozluźniające. Poświęcamy też wiele godzin na ćwiczenia, podczas których niejednokrotnie traktujemy siebie, jakbyśmy byli robotami lub maszynami. W efekcie rosną mięśnie. Ale też i ból i kolejne napięcia.

Najczęściej pojawiające się problemy:
Przewlekłe bóle – np. bóle głowy, bóle pleców, bóle szyi, bóle bioder, bóle kolan, bóle stóp, bóle brzucha, bóle szyi, barków, ramion i rąk, bóle blizn, bóle dna miednicy itp.
Zaburzenia takie jak „gula w gardle”, zaburzenia głosu i mowy, trudności w przełykaniu, chroniczne nudności, problemy z sercem, żołądkiem, jelitami i pęcherzem, szumy uszne, zawroty głowy, zaburzenia oddychania itp.
Zaburzenia ruchu, takie jak sztywność stawów lub mięśni, uczucie słabości, nieprawidłowa postawa, ograniczenia ruchowe, niepewność siebie (brak stabilności podczas stania), uczucie, że zaraz się możesz przewrócić itp
Dyskomfort, taki jak mrowienie, mimowolne drganie mięśni, uczucie pieczenie, mrowienia, swędzenia skóry, uczucie obrzęku, nieodpowiednie odczuwanie zimna lub ciepła itp.
Lęki i stany takie jak lęk uogólniony, ataki paniki, nastroje depresyjne, wyczerpanie i wypalenie zawodowe, brak energii, bezsenność.
Wiele z tych dolegliwości uważanych jest za czysto psychosomatyczne. W praktyce mają jednak swoje źródło w chronicznym napięciu mięśni, ścięgien, powięzi, jak również w tkance łącznej. Są to zaburzenia sensomotoryczne, tj. zaburzenia percepcji ciała, ruchu i kontroli.

Dadzą się wyjaśnić
Stałe przykurcze i napięcia powstają i nasilają się na skutek urazów, obciążeń psychicznych, nieprawidłowej postawy ciała czy nawyków. Owe napięcia zazwyczaj nie występują tylko w miejscu dolegliwości, ale przebiegają przez całe ciało jako nieświadomy indywidualny wzorzec napięcia.

Na co dzień często poruszamy się z niepotrzebnym wysiłkiem i nadwyrężamy pewne mięśnie, podczas gdy inne prawie nigdy nie są uruchamiane. Konsekwencją tego są dolegliwości fizyczne, chroniczne napięcie, zmęczenie i niepotrzebne choroby, które w skrajnych przypadkach mogą prowadzić do utraty zdolności do pracy.

Zwykle zakładamy, że wszystkie nasze problemy wynikają z tego, że nasze ciała nie są w stanie wytrzymać wysiłku, spowodowanego daną aktywności, lub dlatego, że nie jesteśmy wystarczająco silni, albo że dana czynność jest zbyt wymagająca.

Próbujemy zaradzić tej sytuacji poprzez wzmocnienie i uelastycznienie naszego ciała albo unikanie danej aktywności. Rzadko bierzemy pod uwagę możliwość, że powodem naszych dolegliwości jest sposób, w jaki wykonujemy daną czynność – jak się poruszamy, jak używamy naszego ciała.

Praktyka pokazuje, ze ani jedynie podejście psychoterapeutyczne ani jedynie osteopatyczne nie jest skuteczne. Dopiero skoordynowana terapia ciało-umysł przynosi właściwe efekty.

Dość często jest tak, że człowiek, dotknięty którąkolwiek z powyższych dolegliwości, odwiedza lekarzy wielu specjalności, wykonuje mnóstwo zlecanych badań i ostatecznie żadne z badań nie dają odpowiedzi na pytanie o źródło dolegliwości. Bywa, że takie osoby kierowane są do psychiatry z uwagi na psychosomatyczny charakter objawów.

Zajmuję się głównie niewyjaśnionymi dolegliwościami. Tzn takimi, które nie dają w badaniach odpowiedzi o przyczyny, a są. Stosuję terapię, opartą o relację ciało-umysł, nakierowaną na pomoc w usunięciu skutków przewlekłych, często niewyjaśnionych dolegliwości.